Deze zomer, in de beklemmende tropische hitte van Hawaï, stapte er een grote vrouw met een flinke dos haar op de benen in mijn auto. Ze had haar duim omhoog gestoken en ik had er geen moment aan getwijfeld haar een lift te geven. Al snel bleek dat het geen toeval was dat ze bij mij in de auto was gestapt: ze had iets te vertellen en ik voelde instinctief aan dat er een boodschap voor mij in schuilde. Zo begon ze direct over Lomi Lomi, een oeroude Hawaïaanse vorm van massage. Ze was jarenlang geleden opgeleid door de vrouw die Lomi Lomi voor iedereen toegankelijk maakte, Aunty Margaret Machado.
Mijn zintuigen stonden in een klap op scherp toen ik me ineens mijn ontmoeting met een Polynesische prinses herinnerde. Ze had me verteld dat ik me zou gaan verdiepen in Lomi Lomi. Dat het me veel zou brengen.
Mijn medereizigster, de liftster, draaide zich naar me toe en keek me met doordringende ogen aan: 'De belangrijkste les die ik van Margaret leerde, is me te beschermen voor de energieën van anderen.' Ze vertelde hoe ze ooit extreme nekklachten van een cliënte had overgenomen, die zelf na de behandeling nergens meer last van had.
Nog geen twee weken later ontmoette ik - nog steeds op The Big Island van Hawaï - opnieuw 'bij toeval' een vrouw die me introduceerde in de Lomi Lomi. Ik was gefascineerd door haar prachtige lang golvende haren, helder blauwe ogen en zachte vriendelijke uitstraling. Ik schatte haar rond mijn leeftijd 38. Ze was al over de 50! Robyn vertelde me over haar levenswijze (en vast het recept voor deze jonge uitstraling): ze reisde over de eilanden zonder plan, op haar eigen tempo, en gaf onderweg veel Lomi Lomi behandelingen. Het was dé manier waarmee ze verbinding vond met anderen én kon rondkomen door de inkomsten van de Lomi Lomi. Een mooie deal. Ook zij reikte me belangrijke informatie aan: 'Vind je eigen weg binnen de Lomi Lomi; er is geen vastomlijnd programma dat je hoeft af te werken. Creëer de stijl die bij je past.'
Ik had de wijsheden tot me genomen. Ze waren misschien bedoeld om de essentie van Lomi Lomi duidelijk te maken, bedacht ik me. En tegelijk realiseerde ik me dat het veel meer was dan dit: het waren essentiële lessen voor het dagelijkse leven. Het leerde me bij mezelf te blijven, in mijn eigen energie. Deze ontdekking werd bekrachtigd door de training van een derde persoon, Pauline - een Lomi Lomitrainer in Nederland - die ik via een lezer van mijn boek Naupaka ontmoette.
Nu Lomi Lomi voor de derde keer op mijn pad was gekomen, moest ik er dan toch echt wel iets mee doen. Het is een stelregel: als er drie keer iets voorbijkomt, dan moet ik op onderzoek uit. Ik zie het als mijn eigen energie die iets aantrekt dat nodig is voor mijn ontwikkeling, of een weg die ik in moet slaan.
Inmiddels weet ik - met net een 3-daagse training achter de rug - waarom Lomi Lomi op mijn pad kwam. De strijkende armbewegingen, de Flying Dance waarmee je mana - levenskracht - versterkt, de Hawaiaanse chants waarmee de verbinding met de grote bron van kennis, onze Aumakua, wordt gelegd, zorgen ervoor dat ik me kan aarden en tegelijk in contact met mijn intuïtie kom. Een verbinding die zo vaak verstoort is door de impulsen vanuit de buitenwereld maar ook mijn eigen onophoudelijke stroom van gedachten.
Door de Lomi Lomi voel ik me als een beetje zoals een boom: mijn lichaam stevig geworteld en mij armen als takken uitreikend naar de hemel. Het maakt me er weer van bewust dat er geen contact met mezelf en anderen kan zijn zonder deze verbinding. De stroom van aloha, Het levenselixer van liefde.
(Ps: wil jij een keer een traditionele lomi lomi massage ervaren? Stuur me dan even een persoonlijk berichtje: lideweijbosman@gmail.com)