"Neem de mana (zoals Hawaianan levensenergie noemen) mee naar huis", had Ku gezegd na de ceremonie op de heiligste berg van Hawaii. Ik had hem en zijn familie verteld over mijn nieuwe boek waarin ik schrijf over mijn worsteling om na mijn eerste reis naar The Big Island weer in Nederland te aarden. Over hoe de Hawaïaanse filosofie mij hielp om mijn richting te vinden. Ze hadden aandacht geluisterd en met grote stralende ogen opgekeken toen ik vertelde dat ik mijn boek Hokule'a had genoemd. Vernoemd naar een ster waarmee hun voorouders op de oceaan navigeerden. De ster van geluk die je terug naar huis brengt. Thuis bij jezelf.
De energie blijft ongeveer zes maanden van kracht, vertelde een oude Hawaïaanse vrouw mij vier jaar geleden. Inmiddels kan ik uit ervaring spreken dat zich in deze tijd een duidelijk richting zal ontplooien. Iets wat zich tijdens de Holy Road Trip ontkiemde zal in rap tempo verder groeien. Toen ik vier jaar geleden thuiskwam, lag er de missie om Naupaka te schrijven (binnen 6 maanden). En na mijn tweede reis in 2014 lag er de missie om een platform voor mantelzorgers Ik?Mantelzorger op te richten, dat binnen een half jaar een groot succes werd en in de uitzending van RTL Late Night veel aandacht kreeg. Kortom: het is de perfecte tijd om opnieuw iets moois neer te zetten.
De Holy Road Trip gaat dus nog door. Sterker nog, de uitwerking van de reis gaat nu pas komen. Waar zal het me dit keer brengen? Wat zal zich aandienen? Ik krijg in ieder geval al weer aanmeldingen binnen voor volgende reizen. En ook ga ik binnenkort iemand in Nederland begeleiden bij het vinden van haar richting. Ik zal mijn reis en magische momenten zoveel mogelijk met jullie delen ;-) Alooooooha