Het heeft precies een half jaar geduurd, de renovatie van mijn boshuisje 'Soeria. Elke week ging ik met mijn gereedschapskist en een paar emmers verf het bos in. Maar ik kreeg de laatste maanden pas echt de focus en discipline om het af te maken. Er was namelijk een deadline. Een vriendin vroeg of ze het met Kerst kon boeken. Ze wilde een start maken met het schrijven van haar boek. En zonder dat ik het meteen doorhad, hielp het me door een moeilijke tijd.
Want, mijn vriend is ziek. Onverklaarbare klachten kluisteren hem soms dagenlang aan bed. Ik was de afgelopen maanden best bang. Bang om opnieuw iemand van wie ik houd én mijzelf te verliezen. Maar door het klussen bleef ik aanwezig. En het bos diende als een helend bad. Ik kon van een afstand naar mijn gedragspatronen en gedachten kijken. En vooral: ik zag het thema, de rode draad in mijn leven oplichten: hoe blijf je in moeilijke tijden toch in je eigen kracht staan en volg je je eigen weg, ongeacht wat er om je heen gebeurd of gevraagd wordt?
Tijdens het schilderen van keukenkastjes gebeurde er iets eigenaardigs. Het oud papier dat ik gebruikte als beschermlaag bleken teksten uit mijn boek Hokule’a te zijn! En het werd nog gekker. Deze eigen zinnen vertelden me hoe belangrijk het is om emoties te delen. Ze waarschuwden me dat ik me er niet voor moest afsluiten en er juist anderen moest betrekken bij hoe ik me voelde. Ik realiseerde me dat de lessen die ik van mijn jarenlange zorgproces voor mijn vriend - die in 2013 overleed - had geleerd en opgeschreven in de praktijk mocht gaan toepassen.
Inmiddels weet ik dat als je pijnplekken doorvoeld, je als ware een schild rondom jezelf afpelt. Tot de kern wordt blootgelegd. Vanuit daar pak je automatisch je eigen stroom weer op, ofwel de richting die je op moet gaan. Op die plek sta ik nu. Het huisje is klaar en vanuit hier wacht ik totdat een volgende golf me meevoert. Een missie, een opdracht, een plek. Het kan vanalles en allemaal tegelijk zijn. Het enige wat bij deze levensstijl past is. Vertrouwen, loslaten en gaan.