Ik heb bijna geen tijd om de blog te onderhouden, zo veel beweging zit er in The Holy Road Trip. Inmiddels voelen alle vrouwen dat deze trip niet alleen voor ieder individueel maar ook voor ons als groep een bedoeling heeft. Hier op het midden van de vulkaan lijkt onze weg nog extra kracht te worden bijgezet. Bijvoorbeeld een telefoontje van Bob, mijn vriend die op Hawaii woont. Zijn project binnen een gevangenis hier op Hawaii sluit aan bij wat ik al eerder voelde en zag hier op Hawaii: dat Hawaianen misschien wel hun roots zijn verloren, maar dat er een opleving gaande is. Kinderen krijgen op school les over de oude cultuur, de chants, hula, de taal. Zodat ze weer trots kunnen zijn op hun natuurreligie dat ook steeds meer aandacht krijgt vanuit het westen. Gek eigenlijk, eerst wordt het afgestoten en dan weer opgenomen. Er ontstaan hier mooie samenwerkingen. En ik weet zeker dat dit zal uitrollen tot iets moois en kostbaars.
Nu gaan we weer op pad. Want tja, ons huisje was double booked.. 😆 En zo blijven we in beweging. Op naar de heiligste plek hier op The Big Island: de Mauna Kea...
Ps - er komen nog veeeeel meer mooie foto's