De laatste tijd krijg ik regelmatig te horen dat er in ons boshuisje Soeria een opvallende energie voelbaar is. Wie er verblijft, lezers van mijn boeken, Bostrippers, muzikanten of schrijvers, merken duidelijke veranderingen in de sfeer vanaf het moment dat ze de deur openen. De één komt in een creatieve bubbel terecht en schrijft een muziekstuk, of een manscript van een boek, de ander voelt een diepere beweging in zichzelf op gang komen, alsof er een blokkade wordt opgeheven en alles lichter wordt.
Ik herken het allemaal. Het klopt wat ze zeggen (lees verder onder de foto)..
De plek is niet zomaar op mijn pad gekomen. Na één van mijn reizen naar Big Island, ook wel het helende eiland genoemd, wist ik dat er in Nederland zich een stukje natuur zou aandienen waar ik dezelfde kracht zou kunnen ervaren als op het Hawaïaanse eiland. Nog geen twee jaar later kwam het op mijn pad, Soeria, mijn eigen sanctuary.
Maar niet alleen dit stukje natuur is bijzonder. Nee, een pad dat begint voor het huisje, voert je langs intense krachtplekken, waaronder drie oude bomen en een zuivere bron; plekken die een enorme uitwerking op ons energieveld hebben. Je voelt je dan ook fabelachtig anders als je deze route hebt gelopen.
De eerste is goed verborgen. Op een heuvel achter grote jungleachtige adelaarsvarens. Deze Elfenbeuk zou zo in een sprookje van de gebroeders Grimm passen, met vuistdikke kronkelende wortels en uitwaaierende takken die voorbijgangers lijken aan te willen aanraken. Zodra je in zijn nabijheid komt, voel je zware gevoelens verdwijnen. En nog meer zelfs: er komt een stroming op gang in je lichaam, zo kun je zomaar ineens gevoelens ervaren die je miste of waar je niet meer bij kon komen, zoals sensualiteit.
Het pad kronkelt verder de heuvel af richting de Koortsboom, een oude eik waar van oudsher mensen kwamen om te genezen. Ze strikten strookjes stof van hun kleren om de takken, in de hoop dat een ziekte, pijn of trauma’s zou verdwijnen. De energie van de boom die lijkt te dansen, is verbluffend krachtig. Het draagt je uit plekken in je lichaam te doorvoelen waar je in de eerste instantie misschien van terugdeinst, zoals hartkloppingen of hyperventilatie. Verbinding maken met deze heelmeester kan dan ook behoorlijk intens zijn. Maar wie durft te doorvoelen, zal door een angst laag breken. Dat leidt tot opluchting, een gevoel van ruimte.
De laatste, de Schaduwboom, werkt samen met andere wezens, zoals de raaf die van oudsher wordt gezien als de boodschapper tussen de werelden. De oude beuk kan je laten zien wat er achter de donkere lagen ligt; de speciale vaardigheden die je in minder leuke tijden wist te ontwikkelen zoals bijvoorbeeld hooggevoeligheid, omdat je als kind altijd de gemoedstoestand van anderen (b.v. een zieke ouder) scande.
Het pad loopt vanuit hier naar de laatste, vierde vortex, een zuivere waterbron, waar veel energiewerk wordt gedaan (niet alleen door mij met de Bostrip). Het water stroomt krachtig vanuit de bron die diep in de aarde ontspringt. Het is een serene plek, waar donkerte naast licht mag bestaan, ook in de binnenwereld van haar bezoekers. In het water ligt een omgevallen boom in de vorm van een feniks als een perfecte metafoor voor de transformatie van diegene die haar ziet.
Wil je het pad zelf lopen? Check dan mijn Bostrip of Bosretreat.
Comments