Om je doel te bereiken zul je met volledige focus en discipline te werk moeten gaan. Dat houdt in dat je niet meer bang bent om fouten te maken, of om niet goed genoeg te zijn. Je twijfelt nergens meer aan omdat je voor de volle honderd procent weet dat dit je weg is. Het is de manier waarop kunstenaars te werk gaan, een methode die ook de Hawaïaanse kahuna Hale Makua benoemd: je moet jezelf honderd procent geven en dan loslaten. Dan geef je het nog niet tastbare idee (aka) de tijd en energie (mana) om zich om te zetten in materie (makia). Zo had ik maandenlang onafgebroken op deze manier op de zolderkamer van mijn moeder aan het manuscript van Naupaka gewerkt. Ik weigerde tussendoor zelfs een droombaan bij een modeblad, omdat ik wist dat ik het boek niet zou voltooien als ik mij ook op iets anders zou concentreren. Zelfs toen de uitgever zich plotseling terugtrok, en daarmee de mogelijkheid tot publicatie, ging ik door. Ik voelde een enorme drive, een stuwende kracht: Naupaka moest er komen. Met bevriende eindredacteuren en een vormgever vormde ik mijn eigen team en zes maanden later lag het boek in de winkels. Maar zo snel als het ging bij eerste boek, zo tergend langzaam was het schrijfproces van dit nieuwe boek. Ik had mij laten leiden door financiële angsten en de twijfels van anderen die ook bij dit boek zouden kunnen ontstaan. Ik was niet volledig toegewijd aan het schrijfproces. Totdat ik mij realiseerde dat het anders moest. Zoals bij Naupaka. Pas toen ik weer volledig gefocust te werk ging, lukte het om Hokule’a te voltooien en een uitgever te vinden.
Soms zijn omzwervingen nodig. Door verschillende wegen te bewandelen krijg je inzicht in wat werkt en wat niet. Zo wist ik dat ik de leerprocessen in een boek moest verwerken. Maar dat was niet alles. Door het schrijven van dit boek had ik niet alleen de verbinding met mezelf weer teruggevonden, maar ook met mijn moeder die op mijn dochtertje paste terwijl ik schreef. Drie generaties onder één dak, een huis vol aloha. De grootste les was dat het hier allemaal om draaide, de verbindende kracht van liefde. Zelfreflectievraag:
Wat leerde je van de nieuwe weg?
Denk aan een situatie waarin je iets nieuws ging doen, een moment dat je buiten je comfortzone durfde te treden. Hoe voelde je je? En hoe pas je de geleerde lessen toe in je dagelijkse leven?
Leven volgens je ware aard
Om te leven volgens je ware aard zijn focus, discipline, toewijding, concessies en vooral flink wat moed en lef nodig. Je zult soms lastige keuzes moeten maken om deze weg te kunnen bewandelen, zoals jezelf een eenvoudiger levensstijl aanmeten om je nieuwe doel te kunnen bekostigen. Dat betekent dat je misschien moet verhuizen of een relatie moet beëindigen. De positieve kant is dat je ontsnapt aan de tredmolen van je huidige bestaan. Je krijgt meer tijd en vrijheid om uit te zoeken wat je nodig hebt en inzicht in wat bij je past.
Wat als...?
Hoe zou je leven zijn als je op dezelfde voet doorgaat? Is dat je energie en tijd waard? En wat als je stopt met wat je doet? Hoe voelt dat?